روش های تولید قیر
قير امروزه به صورت عمده از نفت به دست مي آيد. دو روش كلي براي به دست آوردن قير از نفت وجود دارد:
• روش تقطير
• روش هوادهي
در روش اول بسته به خوراك و نحوه پالايش پس از تقطير در خلاء يك قير داراي مشخصات فيزيكي لازم براي استفاده در راهسازي و كاربردهاي صنعتي به دست مي آيد
در روش دوم پسمانده خلاء به دست آمده معمولا گرانروي بسيار پايين و درجه نفوذ بسيار بالا 400-300 دهم ميليمتر دارد. اين محصول آسفالتن پاييني داشته و قابل استفاده براي راهسازي در مناطق گرمسير و معتدل نمي باشد. براي اينكه بتوان اين پسمانده قير شكل را به قيري با خواص فيزيكي مناسب تبديل كرد بايد در طي فرايندي مولكولهاي سنگين مانند آسفالتن ها را در آن افزايش داد. براي انجام اينكار از هوا كه مخلوطي از گازهاي مختلف مانند اكسيژن، نيتروژن، دي اكسيد كربن و غيره است را به كمك يك كمپرسور فشرده مي سازند و در بالاتر از oC200 از پايين به درون يك برج حاوي قير مذاب تزريق مي كنند. اين فرايند مي تواند پيوسته يا ناپيوسته باشد. اين فرايند كه به نام فرايند نيمه هوادهي شناخته مي شود به توليد قيرهاي نيمه دميده با درجه نفوذ و نقطه نرمي مناسب (100/85 يا 70/60) منجر مي شود كه در كاربردهاي راهسازي و عايق رطوبتي ساختماني استفاده مي شوند. در صورتيكه در همان واحد يا واحد هوادهي بعدي فرايند هوادهي ادامه داده شود به تدريج درجه نفوذ قير كاهش و نقطه نرمي آن افزايش مي يابد. نتيجه قيرهاي دميده سفت مي باشند به درجه نفوذهاي بسيار پايين و نقطه نرمي هاي بسيار بالا 10/110، 15/90 و 25/85. اين نوع قيرها كاربردهاي ساختماني داشته و به عنوان مواد افزودني در عايق رطوبتي استفاده مي شوند.
